poniedziałek, 9 lutego 2015

Co robić z pierworodnym?...

Już nie raz pisałam Wam, że Filipiasty to istny wulkan energii. Już na początku ciąży, kiedy dopadły mnie mdłości, zastanawiałam się, jak ja sobie z nim dam radę, skoro sama z sobą nie dawałam sobie rady. Ale potem przyszły te lepsze miesiące i lepsza pogoda na dworze więc spacerowaliśmy, balkonowaliśmy, jeździliśmy na wycieczki, bawiliśmy się w domu i wygłupialiśmy. Jakoś ten czas nam upływał, a ja nawet nie pomyślałam o oddawaniu go do żłobka czy do innego tego typu przybytku. Pomysł taki zrodził się w głowie Taty Filipa i przyznam, że sama idea mi się spodobała, ale już wykonanie nie bardzo. Nie wyobrażałam sobie oddania mojego synka obcym pod opiekę. W sumie to nikomu nie wyobrażałam sobie oddania.
Z nastaniem 7. miesiąca nastały też ciężkie dni. Zaczęło się robić trudno. Brzuch coraz większy, ale i boleści wszelakie utrudniały różne zabawy. Pod koniec ciąży w zasadzie nie mogłam się już schylać i Fifi zwyczajnie się ze mną nudził. Zaczął wszystko roznosić jak tornado, a ja mu nie zabraniałam, bo brakowało mi sił na akcje wychowawcze. Zaczęliśmy więc myśleć o zajęciu mu czasu inaczej, z wykorzystaniem Tatusia. Jako że Tatuś w domu najchętniej puściłby bajkę i miał z głowy, a do tego bardzo się dziwi, że ta bajka nie skutkuje na przynajmniej dwie godziny pozostało szukanie czegoś poza domem.
Jak więc wyglądają aktywności Filipa?
Ja niestety na razie jestem średnio mobilna więc mi pozostają zabawy domowe. Mam zadanie trudne, bo zająć małego wiercipiętę na dłużej niż 3 minuty jest niezwykle ciężko, ale próbujemy. U Fifula króluje nadal wywalanie wszystkiego zewsząd, gdzie tylko dostanie. Próbuję go jakoś tego oduczyć, ale do głosu dochodzi jego buntowniczy charakter i niejednokrotnie kończy się to lamentem. Na drugim miejscu zdecydowanie uplasowały się naklejki i flamastry. Choć bałagan przy tym ogromny, a zabawy też na parę minut. No i oczywiście na podium wszelkiego rodzaju przelewania, przesypywania i tym podobne. O ile z przelewaniem walczę stanowczo, to do przesypywania i przekładania wciąż szukam nowych akcesoriów.


Z Tatusiem zajęcia są bardziej wyszukane i zapewne ciekawsze.
Na pierwszym miejscu najprostsze i najbardziej oczywiste spacery i zakupy. Pogoda może nie jest zachęcająca, bo u nas nieprzerwanie leje i wieje, ale zawsze jakiś przebłysk się trafi. A jak nie, to Tatuś ma swój ulubiony market, gdzie na samym końcu galerii jest kolektura lotto i zawsze tam zmierzają. Pod dachem, ciepło, a wyhasać się można, a i spotkać kogoś czasem. No i drobne zakupy też czasem się udaje im zrobić. Lepsze to niż siedzenie w domu.
Na drugim miejscu, obecny w naszym życiu już od dawna basen. Tutaj mieliśmy duże wątpliwości czy Tata poradzi sobie sam, bo do tej pory jeździliśmy we dwójkę i jakoś ogarnialiśmy małego pływaka. Niepotrzebnie się jednak martwiłam, radzą sobie świetnie, Fifi zadowolony, a ja mam sobotnie przedpołudnia luźniejsze. Mało tego, jak jednego tygodnia pojawili się Tatuś z Filipem tylko we dwóch, tak za tydzień kolejnych dwóch tatusiów przyjechało samych. Żoneczki zobaczyły, że można i też postanowiły swoich mężów wykorzystać, a co;)


Trzecie miejsce zajmuje nowość, zajęcia z piłki, jak ja to nazywam. Piłka to taka troszeczkę szumna nazwa, a tak naprawdę są to zajęcia ruchowe mające przygotować dzieciaki do zajęć z piłki. Filip uczy się troszkę słuchać i wykonywać polecenia, wybiega się i ma kontakt z innymi dziećmi. Na początku mu się średnio podobało, ale teraz chętnie jeździ i wraca super zadowolony.


No i na koniec niezawodne sale zabaw.
Plan miałam taki, żeby pozwiedzać wszystkie dostępne zanim pojawi się Zosia. No, nie udało mi się i w sumie teraz odwiedzają tylko jedną, bo Tata Filipa boi się nowości. Wolałabym oczywiście, żeby wybierali się tam z jakimiś znajomymi, ale jak to ze znajomymi bywa, zgrać się w jednym miejscu i czasie jest dość trudno. Zdarza się, że umawiają się we dwóch, nasz Tatuś i nasz przyjaciel na kawkę właśnie w takim miejscu. Taka idea podoba mi się bardzo, bo nie mam poczucia, że wykorzystuję Męża i wywalam go z Filipkiem z domu. On się napije kawy bez pośpiechu, poplotkuje, a dzieciaki się wybawią.


To oczywiście nie wszystkie zajęcia jakie fundujemy Fifulowi. Przed urodzeniem się Zosi staraliśmy się zapraszać do nas znajomych z dziećmi, sami też gdzieś wychodziliśmy do ludzi. Teraz to trochę ciężkie, ale gdy jest jakaś okazja, to trzeba korzystać. I mam nadzieję, że ja też niedługo będę mogła uczestniczyć w tych aktywnościach i dorzucić swoje pięć groszy. No i z niecierpliwością będziemy czekać na wiosnę, wtedy to nas nic nie powstrzyma, żeby bawić się we czwórkę. Swoją drogą, rok temu też tak czekałam niecierpliwie i faktycznie wiosna i lato były dla nas bardzo udane. Po pierwsze ciąża, a po drugie wakacje, wycieczki, spacery, super rodzinnie spędzony czas. Także czekamy i w tym roku. Ale zanim wiosna, mam nadzieję, że Fifuś będzie miał okazję pobawić się na śniegu, bo w swoim prawie dwuletnim życiu widział go tylko raz.


A na zdjęciu powyżej można zobaczyć, jak wyglądają nasze "leniwe popołudnia". Filip szaleje na Tatusiu, a ja na kolanach trzymam Zosiaka (którego tutaj akurat nie widać) albo na odwrót, Fifi przesiaduje u mnie na kolanach i wyczyniamy przytulaski, a Tatuś taszczy na rękach naszego małego klocka.

A może Wy macie jeszcze jakieś pomysły, jak zająć czas takiemu małemu wiercidupce? Biorąc oczywiście pod uwagę moje możliwości z Zosią na rękach.

16 komentarzy:

  1. Ja szukam przedszkola, bo mi pomysłów brakowało chociaż bracia nie pozwalają mu się nudzić ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. My też już myślimy o klubie maluszka, ale jeszcze musimy ustalić, jak to organizacyjnie ogarnąć.

      Usuń
  2. Właśnie wizja takiego "koko dżambo" hamuje moje plany odnośnie drugiego dziecka. Maśka samowystarczalna jest, ale ma gorsze dni gdzie potrzebuje mojej uwagi. Podziwiam za ilość pomysłów na zajęcie małego łobuza :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No wesoło to my mamy;) Filip też był w miarę samodzielny, ale jakoś się uwstecznił odkąd jest Zośka... do tego dochodzi zazdrość i nuda... cały czas trzeba coś wymyślać.

      Usuń
  3. żlobek super sprawa. Oddaje dziecko na 3 godz panie super dziecko zadowolone a z rozwojen tez pedzi do przodu wiadomo ze wsrod dzieci najlepiej maluchy sie rozwijaja.Nie chowaj malego pod spodnica bo to nic dobrego

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też już doszłam do tego wniosku. Nawet podjęliśmy pewne kroki, nie chcę zapeszać, ale może coś z tego będzie.

      Usuń
    2. Ja akurat nie byłam ze żłobka zadowolona. Panie traktowały dzieci jak przedszkolaków, zapominając o schodach i innych niebezpiecznych miejscach. Zostawiały dzieci na przewijaku jak zapomniały z szuflady pampersa. Poza tym dziecko mi strasznie chorowało i nauczyło agresywnych zachowań :/

      Usuń
  4. Ja jestem teraz na tym etapie, kiedy ledwie dysząc siedzę i patrzę jak Franek demoluje pół domu :) Nie będę nawet pisać, jak bardzo z jednej strony nie mogę doczekać się porodu, a z drugiej przeraża mnie wizja spędzania czasu sam na sam z dwójką maluchów. Też chętnie zaczerpnę inspiracji, czym zająć niespełna półtoraroczniaka co by dużo szkód nie narobił a chwilkę sam się sobą zajął :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie musisz mi o tym pisać, bo ja przerobiłam to samo. Teraz pokutuję za to, że tak Filipowi odpuściłam, bo włazi nam na głowę. Na szczęście zaczynamy powoli opanowywać sytuację.

      Usuń
  5. Klub maluszka to świetny pomysł :) wszelkie zajęcia sportowe również, tylko szkoda, że za każde trzeba tyle płacić :(

    OdpowiedzUsuń
  6. Fajne macie aktywności :) moja mama jak potrzebowała chwili wytchnienia albo chwili żeby zająć się młodszym potomstwem ;) to rozciągała w salonie wielki papier (taki szary do pakowania) dawała dzieciakom wszystko co pisze i maluje i hulaj dusza :) Fajna zabawa :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Znając mojego Filipa, bawiłoby go to przez chwilkę;) Jak wszystko zresztą;)

      Usuń
  7. Fajnie spędzacie czas...my z Michasiem ukladamy klocki, tanczymy, ciastolina jest super, oststnio plastelina też. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. My też się staramy, ale Filipa wszystko bawi tylko przez chwilkę, a i Zosia jest mocno absorbującą małą osóbką;)

      Usuń
  8. a moze kregle? albo skakanie w domu na papierze w klasy? albo lowienie rybek z jakiegos pojemnika?:) Podziwiam i zycze powodzenia !bo ja sobie tego narazie nie moge wyobrazic z dwojka w domu,.

    OdpowiedzUsuń