Szczepienie...

W środę udało nam się w końcu dostać na szczepienie.

Przyznam szczerze, że od samego początku nie miałam żadnych wątpliwości, że Filipa będziemy szczepić i, że jest to słuszna decyzja. Ale przy okazji tego szczepienia dostałam zwykłego pietra. W dodatku ostatnio czytałam na różnych blogach o powikłaniach i naprawdę zaczęłam się zastanawiać czy tego szczepienia nie odwołać albo przynajmniej czy nie odwlec troszkę w czasie.

Koniec końców na szczepienie dotarliśmy. Nawet zbyt długo nie czekaliśmy. Chociaż przyznam, że to dziwne umawiać na 16 aż troje dzieci. Czasem się zastanawiam co kieruje tymi paniami. Może liczą na jakieś przepychanki w poczekalni. Jednak nic takiego się nie stało i już ok. 16.20 weszliśmy do gabinetu.

Oczywiście zanim weszliśmy Fi musiał wszystkim zademonstrować swoje destrukcyjne skłonności, ale te są akurat świetnym tematem na następny post.

Szczepienie połączyliśmy z bilansem roczniaka (który akurat tego dnia kończył już 13 miesięcy) i dowiedzieliśmy się, że nasze dziecko przy wadze 10,5 kilograma ma nadwagę. Zapewniono nas, że nie trzeba się tym zbytnio przejmować, bo nadwaga jest niewielka, ale jednak żebyśmy zwrócili uwagę na jego dietę. Pozwolicie, że tego nie skomentuję.

Chcieliśmy się też poradzić na temat innych szczepień. Kiedy na przykład można szczepić na ospę i czy warto szczepić na odkleszczowe zapalenie mózgu. Przyznam, że odpowiedzi mnie zaskoczyły. Panie, i lekarka i pielęgniarka, zdecydowanie odradzają jakiekolwiek dodatkowe szczepienia. Ospę dlatego, że przecież nie posyłamy do żłobka, a potem lepiej, żeby dziecko jednak przeszło więc po co dodatkowo płacić. A jeśli chodzi o odkleszczowe zapalenie mózgu, to odniosłam wrażenie, że pani doktor w ogóle nie wie o co nam chodzi. Ona nigdy na coś takiego nie szczepiła, to jakaś nowość, wszystko się tak szybko zmienia i ona nie nadąża. Istna skarbnica wiedzy.

Przy okazji tych porad przypomniało nam się, jaką batalię stoczyliśmy o zaszczepienie Filipa na rotawirusy i pneumokoki. Wtedy pielęgniarka prosto z mostu zapytała nas czy nie żal nam takich pieniędzy. Do tej pory pamiętam, jak mówiła do Filipa, żeby wszystko wypił, bo rodziców to dużo kosztuje. Matko i córko, ja rozumiem, że to nie są małe pieniądze, ale jak już mówimy, że jesteśmy zdecydowani, że zapłacimy, bo tak postanowiliśmy, to po co nas od tego odwodzić.

Ale chyba taki już urok tej właśnie przychodni i trzeba się będzie z tym pogodzić. A co do innych szczepień poradzę się jeszcze naszej prywatnej pediatry.

A co do samego szczepienia? 

Oj popłakał nam się Filipek.

Matce serce się krajało, ale i pani doktor i pani pielęgniarka stanęły niemalże na głowie, żeby go potem rozbawić i po chwili musieliśmy uciekać z gabinetu, bo już zaczynał misję dewastacyjną;)

Bo pod względem podejścia do dzieci, obsługa przychodni jest rewelacyjna. Na to akurat narzekać nie mogę. I właśnie to mnie u nich trzyma, a i tak wszystko konsultuję potem prywatnie.

Ach. Zapomniałabym. Fifiś dostał odznakę dzielnego pacjenta. Nawet dwie, ale jedną od razu zjadł;)

No i teraz pozostaje nam czekać czy coś się nie wydarzy. Ale jestem dobrej myśli, bo wszystkie dotychczasowe szczepienia Fifi przechodził bez komplikacji. Miejmy nadzieję, że i tym razem tak będzie.